Autodefensa de los insectos polares ante la falta de agua

Na contorna oceánico da Antártida e as rexións costeras viven varias especies de grandes animais, como focas, pingüinos e ballenas, pero hai moi poucos insectos, excepto na comparativamente templada península Antártica. Alí vive un mosquito, Belgica antarctica, endémico do continente branco, e uns científicos estudaron como se adaptou a esa contorna moi frio en que o acceso a auga en estado líquido non é en absoluto frecuente. As larvas, por exemplo, son moi tolerantes á deshidratación, capaces de sobrevivir perdendo ata o 70% da súa auga corporal, o que reforza a tolerancia á congelación. Con todo, os insectos do Ártico, pese a vivir nun ecosistema extremo similar, utilizan métodos completamente diferentes para facer fronte á escaseza de auga.

Os investigadores, liderados por David Denlinger e Richard E Le, capturaron especímenes de B. antártica preto da base estadounidense Palmer e realizaron despois análises xenéticas para estudar os mecanismos moleculares de capacidades deses mosquitos. Así, estudaron a expresión de miles de xenes de resposta á contorna seca e frío da Antártida. Os resultados presentáronse na revista Proceedings da Academia Nacional de Ciencias estadounidense.

No inverno antártico, ?as larvas do mosquito son capaces de defenderse mediante unha forma de deshidratación denominada crioprotectora?, explica a National Science Foundation estadounidense, organismo que financiou o estudo. ?A deshidratación crioprotectora é un mecanismo no que unha caída gradual da temperatura en presenza dunha contorna xeada crea un gradiente de presión de vapor que extrae auga do corpo, diminuíndo o punto de fusión dos fluídos corporais e permitindo que as larvas non se conxelen a temperaturas baixo cero?, continúan os expertos.

Con todo, ao comparar as estratexias de protección destes insectos da Antártica coa resposta á escaseza aguda de auga líquida doutros artrópodos terrestres como o Megaphorura arctica e o Folsomia Candida, parentes próximos dos insectos, os investigadores descubriron notables diferenzas que residen na expresión dos xenes. Mentres o B.antarctica reduce ao mínimo a súa actividade metabólica e espera a que melloren as condicións ambientais, o F. Candida, por exemplo, recorre á absorción de vapor para restablecer o equilibrio de auga durante períodos longos de falta de auga.