Elaboración de biocombustibles mediante algas incluso en climas fríos

 As algas son organismos de gran utilidade en varios aspectos crave da transición cara a unha bioeconomía, que non dependa dos recursos fósiles, non renovables. Ata nun clima frío como o de Finlandia, as algas poden ser usadas para producir biocombustibles e outros produtos químicos, ademais de utilizarse para capturar as emisións industriais de dióxido de carbono. O proxecto ALGIDA, coordinado polo Centro de Investigación Técnica de Finlandia (VTT), explorou a viabilidad práctica do cultivo de algas en Finlandia, con miras á súa aprovechamiento nas aplicacións expostas.

Os produtos obtenibles das algas son adecuados non só para elaborar biocombustibles senón tamén pigmentos, compoñentes para cosméticos e hidrogeles. As algas tamén se utilizan na fabricación de suplementos nutricionales, especialmente os de acedos grasos omega-3. A biomasa de algas é apta para producir biofertilizantes.

Cultivar algas para elaborar biocombustibles é aínda unha práctica bastante limitada ao laboratorio. O seu cultivo é aínda máis difícil en climas fríos onde hai pouca luz diurna no inverno.


Crecemento de algas nun laboratorio do VTT.
O cultivo de algas en climas fríos é caro, en comparación coa produción de biomasa agrícola ou a de madeira. Pese a todo, os resultados do proxecto ALGIDA indican que é posible o cultivo rendible de algas en Finlandia e en países con condicións climáticas similares.

A vía máis fácil de produción baseada en algas ante as baixas temperaturas ambientais e a escaseza invernal de luz solar en Finlandia e outras nacións parecidas é a de cultivalas alá onde haxa procesos industriais que xeren calor difícil de aproveitar. Case calquera fábrica xera calor que se acaba desperdiciando. A miúdo, as augas sucias que verte a industria ao alcantarillado están quentes, como adoitan estalo as provenientes dos fogares. O propósito do proxecto ALGIDA foi explorar o crecemento de algas nas augas residuales de Finlandia e optimizalo.

As poucas horas de luz no inverno son un problema, pero as algas son capaces de adaptarse a condicións variables de crecemento, a condición de que dispoñan da calor suficiente. Basicamente existen dúas opcións para unha fonte de carbono no cultivo de algas: Unha é o dióxido de carbono presente no aire, máis fácil de captar alá onde haxa chemineas das que broten emisións industriais. A outra opción é a dos desechos orgánicos.

O equipo de Mona Arnold, do VTT, demostrou que é factible cultivar algas recorrendo ao dióxido de carbono no verán, cando a luz está dispoñible, e a residuos de azucres no inverno.